XIX əsrin başlanğıcına qədər kimyada müxtəlif maddələrin çəki tərkibi haqqında böyük təcrübi material toplanmışdı. Fransız alimi J.Prust bu materialları ümumiləşdirdikdə belə bir nəticəyə (1799-1808) gəlmişdir: "birləşmə ... elə bir məhsuldur ki, təbiət ona sabit tərkib vermişdir".

    Prustun kəşf etdiyi tərkibin sabitliyi qanunu belə ifadə olunur: hər bir kimyəvi birləşmə, alınması üsulundan asılı olmayaraq, tərkibcə sabitdir, yəni həmişə bir-biri ilə tam müəyyən çəki nisbətində birləşmiş eyni elementlərdən ibarətdir.

    Kimyanın sonrakı inkişafi göstərdi ki, həm sabit tərkibli, həm də dəyişkən tərkibli maddələr mövcuddur. Dəyişkən tərkibə malik olan qeyri-molekulyar quruluşlu Prust qanununa tabe deyillər. Odur ki, tərkibin sabitliyi qanununu daha dəqiq belə ifadə etmək olar:

    Molekulyar quruluşlu istənilən saf maddə alınma üsulundan asılı olmayaraq sabit vəsfi və miqdari tərkibə malikdir.